ในปี พ.ศ.2552 นี้เป็นปีที่รัฐบาลเริ่มดำเนินการนโยบายเบี้ยยังชีพอย่างถ้วนหน้า (ยกเว้นผู้สูงอายุที่ได้รับสวัสดิการและสิทธิประโยชน์อื่นใดจากหน่วยงานของรัฐ) แก่ผู้สูงอายุที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไปที่มาแสดงความจำนงขอขึ้นทะเบียนเพื่อขอรับการสงเคราะห์เบี้ยยังชีพ จำนวน 500 บาทต่อเดือน นับตั้งแต่เดือนเมษายน 2552 เป็นต้นมา ส่งผลให้จากเดิมที่มีผู้สูงอายุที่ได้รับเบี้ยยังชีพในปี พ.ศ.2552 จำนวน 1,828,456 คน ได้เพิ่มเป็นจำนวน 5,652,893 คนที่ได้รับเบี้ยยังชีพหรือคิดเป็นประมาณกว่าร้อยละ 80 ของจำนวนผู้สูงอายุทั่วประเทศไทย แม้ว่าหลักการคือการสร้างหลักประกันขั้นพื้นฐาน
           ในทางปฏิบัติยังมี  ปัญหาที่ผู้สูงอายุบางส่วนยังไม่ได้รับ และในระยะยาวยังไม่มีหลักประกันว่ามาตรการนี้จะยังคงอยู่อย่าง  ยั่งยืน แม้ว่าสภาผู้แทนราษฎรได้ลงมติ ผ่าน 3 วาระให้ปรับปรุงแก้ไขพรบ.ผู้สูงอายุ 2546 ให้การจ่ายเบี้ยยังชีพเป็นสิทธิ์ที่ต้องดำเนินการให้ครอบคลุมผู้มีอายุตั้งแต่ 60 ปีขึ้นไปทุกคน แต่ก็ยังติดค้างอยู่ที่  กระบวนการทางรัฐสภาที่ยังพิจารณาไม่แล้วเสร็จ ดังนั้นจึงมีข้อเสนอให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องและรัฐบาลเร่งรัดกระบวนการพิจารณาในขั้นรัฐสภาทั้งสองและประกาศใช้ให้แล้วเสร็จโดยเร็ว
                    นอกจากนี้ควรผลักดันให้มีระบบหลักประกันสำหรับกลุ่มผู้สูงอายุที่ยากลำบาก ขาดที่พึ่ง ให้มีรายได้เพียงพอกับการดำรงชีวิตขั้นพื้นฐานนอกจากเบี้ยยังชีพที่ยังไม่เพียงพอต่อการดำรงชีวิตให้
มีคุณภาพ