วันที่ 1 มิ.ย.รองศาสตราจารย์ เจิมศักดิ์ ปิ่นทอง อาจารย์พิเศษประจำคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ โพสต์บทความ สำหรับผู้สูงวัย ผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว โดยมีเนื้อความว่า... ใครเขียนไม่ปรากฏ เป็นประโยชน์มาก เอามาให้อ่านเล่นๆ แต่อาจต้องใช้จริงๆ

ผู้สูงวัยทุกคน ควรที่จะทำความเข้าใจ…และเตรียมตัว…ที่จะพบสิ่งต่างๆที่กำลังจะเกิดขึ้น …เพื่อว่า……เมื่อเวลานั้น…มาถึงเรา…จะได้ไม่ต้องตกใจกลัว…และพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับมัน……นั่นคือ

1. จำนวนคนรอบข้างในชีวิตคุณ…มีแต่จะลดลงตลอดเวลา… คนรุ่นพ่อรุ่นแม่…หรือปู่ย่าตายายนั้น…ส่วนใหญ่หนีหายกันไปหมดแล้ว

ส่วนคนที่อยู่ในวัยเดียวกับคุณ…ก็จะเริ่มประสบปัญหาในการดูแลตนเอง …ในขณะที่คนรุ่นหลัง…รุ่นลูกหลาน…ก็กำลังง่วนกับชีวิต…และความเป็นอยู่ของพวกเขาเอง…… แม้แต่คู่ชีวิตของคุณเอง…ก็อาจจะจากไปก่อนคุณ …หรือเร็วกว่าที่คุณคาดไว้ ……ซึ่งอาจทำให้คุณถูกทิ้งไว้…อยู่กับวันเวลาที่ว่างเปล่าคนเดียว…ก็เป็นได้ ……คุณจะต้องเรียนรู้ที่……จะอยู่คนเดียวให้ได้…… และยอมรับ……พร้อมกับการรู้จัก…กับความเป็นสันโดษ……ในบั้นปลายของชีวิตที่จะต้องเกิดขึ้น

2. สังคม……จะเริ่มให้ความสำคัญกับคุณน้อยลงไปเรื่อยๆ ……ไม่ว่าในอดีต…คุณจะเคยยิ่งใหญ่……หรือมีชื่อเสียงมากขนาดไหนก็ตาม ……ความชราจะเปลี่ยนคุณให้กลายเป็น……เพียงชายแก่……หรือหญิงแก่…ธรรมดาคนนึงเท่านั้น

สปอตไลท์…จะหยุดฉายมาที่คุณ …และ…คุณจะต้องหัดพอใจ…กับการยืนอยู่ในมุมห้อง……หรือ……เงามืดอย่างเงียบๆเพียงคนเดียว……คุณต้อง เรียนรู้ที่จะยอมรับ…และยินดี…กับภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้าคุณ …โดยปราศจากอาการอิจฉาริษยา……หรือคับแค้นใจ…แต่อย่างใดทั้งสิ้น

3. ถนนสายที่หลืออยู่นั้น……จะขรุขระ…และเต็มไปด้วยอันตรายต่างๆ…ที่พร้อมจะเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ……เช่น……การแตกหัก ……เส้นเลือดตีบตัน ……สมองฝ่อ ……หัวใจเต้นผิดจังหวะ…ไธรอยด์เป็นพิษ…อารมณ์แปรปรวน…การหลงลืม…หรือมะเร็ง เป็นต้น
สิ่งเหล่านี้……ต่างล้วนจะเป็นแขก……ที่ไม่ได้รับเชิญของคุณได้ตลอดเวลา…… คุณจะต้องเรียนรู้……ที่จะอยู่กับความเจ็บป่วย …หรือ…แม้แต่ยอมรับมันมาเป็นเพื่อน
อย่าหวังว่า……ร่างกายคุณจะได้อยู่อย่างสุขสบายตลอดไป… การมีจิตใจและความคิดเป็นบวก……พร้อมทั้งการออกกำลังกายอย่างเพียงพอ…อย่างน้อยเดินวันละ 10,000 ก้าวเป็นประจำ…จะกลายเป็นภาระหน้าที่ของคุณ ……นอกจากนั้น…คุณยังจะต้องคอยกระตุ้นตัวเอง……ให้ปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง…และสม่ำเสมอด้วย

4. เตรียมพร้อม……สำหรับการใช้ชีวิตติดเตียง…และ…การกลับสู่สภาพทารกแรกเกิด ……เราทุกคน…ต่างเคยอยู่บนเตียง…เมื่อตอนที่แม่ของเรานำเรามาสู่โลกนี้ …และหลังจากการเดินทางผจญภัย…และการต่อสู้อันยาวนานในชีวิตแล้ว

เราทุกคน…ก็จะกลับมาสู่จุดเริ่มต้นเดิมอีกครั้งนึง ……เราจะถูกดูแลโดยคนอื่นเหมือนเมื่อแรกเกิด…… สิ่งที่แตกต่างกัน…ก็คือ

ครั้งนั้น…เราเคยมีแม่เป็นผู้ดูแล ด้วยความรักอย่างสุดหัวใจ……แต่เมื่อใกล้วันที่เราจะจากโลกนี้ไป…เราอาจไม่มีญาติที่ใกล้ชิด…มาดูแลเราก็ได้ ……

และ…หากคุณเป็นผู้โชคดี…ที่มีญาติมาคอยดูแล… ก็คงเทียบไม่ได้กับความอาทร…และความเอาใจใส่ที่คุณเคยได้รับจากแม่ของคุณ

มีความเป็นไปได้……ที่คุณอาจจะถูกดูแลโดยพยาบาล……ที่แม้จะมีรอยยิ้มบนใบหน้า…… แต่จิตใจของเธอ……อาจจะมีแต่ความเหนื่อยหน่าย……ในขณะปฏิบัติหน้าที่…อันน่าเบื่อ…หรือ…แสนจะจำเจนั้น ……คุณจงฝึกนอนนิ่งๆ……อย่าจู้จี้ขี้บ่น……อย่าทำตัวให้เป็นที่ลำบากของคนอื่น ……จงรู้สึกพอใจในสิ่งที่คุณได้รับ

5. จงพร้อมที่จะพบกับสิ่งหลอกลวงต่างๆ……ที่คุณมักเจอ ……คนส่วนใหญ่รู้ว่า……ผู้สูงอายุนั้น……มักจะมีทรัพย์สินเงินทอง……ที่เก็บสะสมมาตลอดชีวิต ……และ……พวกเขาก็จะพยายามทุกวิถีทาง……ที่จะหลอกเอาเงินและทรัพย์สินต่างๆนั้นจากคุณให้ได้ ……ไม่ว่าจะมาหลอกซึ่งหน้า ……การส่งข้อความ SMS……ส่ง อีเมล์ …หรือ…โซเชียลมีเดียต่างๆ ……หรือ……อาจมีตัวอย่างสินค้ามาให้ลอง…… โดยบอกว่าจะช่วยชะลอความแก่……หรือทำให้คุณอายุยืนขึ้น ……หรืออาจจะเป็นโครงการออมทรัพย์……ที่จะเพิ่มความร่ำรวยให้กับคุณอย่างรวดเร็ว เป็นต้น

โดยพื้นฐานแล้ว …สิ่งที่คนเหล่านี้ต้องการ……ก็คือใช้ทุกวิถีทาง……เพื่อที่จะฉกเงินในกระเป๋าคุณให้ได้เท่านั้น
~ ดังนั้น…คุณต้องระวัง…และรู้ให้เท่าทัน …อย่าได้หลวมตัว…หรือ…หลงเชื่อ……หลวมตัวเมื่อไหร่……เงินและทรัพย์สินที่คุณสะสมไว้……จะแยกทางกับคุณทันที

~ ช่วงสุดท้ายของการเดินทางของคุณ………จะค่อยๆสว่างน้อยลงไปเรื่อยๆ ……จึงเป็นธรรมดา……ที่คุณเริ่มจะมองเห็นทางเดินข้างหน้าไม่ชัด…และ…รู้สึกลำบากที่จะก้าวเดินหน้าต่อไปเรื่อยๆ

ดังนั้น…ผู้สูงวัยทุกคน… จงมองชีวิตตามความเป็นจริงของมัน ……พอใจในสิ่งที่ได้รับ……และยินดีกับสิ่งที่มีอยู่

ใช้ชีวิตให้สนุก……ขณะที่ยังทำได้ ……และ…ที่สำคัญ……อย่าเอาเรื่องยุ่งเหยิงของสังคม ……เรื่องการเมือง……แม้แต่เรื่องของลูกๆหรือหลานๆ……มาเป็นปัญหาของตนเอง

จงใช้ชีวิตอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว……และเรียบง่าย ……อย่าแสดงตัวว่า…เก่งเพราะคิดว่า……มีประสบการณ์สูง……และผ่านอะไรๆมามาก

อย่าดูถูกผู้อื่น……เพราะที่สุดแล้ว……มันจะทำให้คุณเจ็บเอง…เจ็บมากพอๆกับที่คุณทำให้ผู้อื่นเจ็บ

เมื่ออายุยิ่งมาก……คุณยิ่งต้องให้ความสำคัญ……กับการอ่อนน้อม…และเคารพต่อผู้อื่น

ควรทำความรู้จักกับการปล่อยวาง ……รู้จักว่าชีวิตคนเรานั้น……เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ ……ควรปล่อยให้มันเดินไปตามจังหวะ……และทิศทางของมัน จงใช้ชีวิตที่เหลืออย่างสงบ สุขุม พอเพียง…ต่อการเป็นผู้สูงวัย