อายุเท่าไหร่ ต้องการแคลเซียมเท่าไหน? ถึงจะเพียงพอต่อร่างกาย...

แคลเซียม เป็นหนึ่งในแร่ธาตุที่จำเป็นสำหรับร่างกาย มีความสำคัญต่อกระบวนการทำงานนับตั้งแต่ระดับเซลล์ การยืดหดตัวของกล้ามเนื้อ และมีส่วนช่วยในการสร้างกระดูกและฟัน โดยเฉพาะแคลเซียมในเลือด ที่ส่งผลโดยตรงต่อการเต้นของหัวใจ การทำงานของระบบประสาท โดยปกติแล้วแคลเซียมจะสะสมอยู่ในรูปกระดูกและฟัน ดังนั้น หากแคลเซียมในเลือดลดลง ร่างกายก็จะไปนำแคลเซียมที่สะสมไว้มาใช้ หรือที่เรียกว่า “สลายกระดูก” ทำให้กระดูกบาง พรุน เปราะ และหักง่าย คนในแต่ละช่วงอายุจึงต้องการปริมาณแคลเซียมที่ต่างกัน เพื่อให้สมดุลกับกระบวนการทำงานของร่างกาย

“ช่วงเด็กเล็ก” นับตั้งแต่แรกเกิด – 3 ปี ควรได้รับแคลเซียมวันละประมาณ 200-700 มิลลิกรัม/วัน เพื่อใช้สำหรับเสริมสร้างความแข็งแรงให้กับกระดูก ฟัน เล็บ รวมถึงช่วยในการเจริญเติบโตของร่างกายให้สมวัย

“วัยเด็ก” อายุ 3 – 10 ปี ควรได้รับแคลเซียมวันละประมาณ 600-800 มิลลิกรัม/วัน เด็กวัยนี้ต้องการสารอาหารสำหรับเจริญเติบโตอย่างต่อเนื่อง เป็นช่วงวัยที่เด็กมีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว และเป็นช่วงที่ร่างกายกำลังก่อรูปกระดูก หากได้รับแคลเซียมต่อวันไม่เพียงพอ จะเพิ่มโอกาสเสี่ยงในการเป็นโรคกระดูกอ่อน กระดูกไม่แข็งแรง เมื่อใช้ร่างกายหนักจะมีอาการปวดกระดูก ปวดกล้ามเนื้อ และเสี่ยงกระดูกหักได้ง่าย

“วัยรุ่น-วัยผู้ใหญ่” อายุ 11 – 55 ปี ควรได้รับแคลเซียมวันละประมาณ 800-1,000 มิลลิกรัม/วัน เป็นช่วงที่เจริญเติบโตเร็วที่สุด จนถึงอายุประมาณ 20 ปี และเมื่ออายุเกิน 25 ปีไปแล้ว ร่างกายจะเจริญเติบโตช้าลง ในวัยผู้ใหญ่ที่เป็นวัยทำงาน จำเป็นต้องได้รับแคลเซียมในปริมาณที่เหมาะสมและสม่ำเสมอ

“ผู้สูงอายุ” อายุตั้งแต่ 55 ปีขึ้นไป เป็นวัยที่ควรได้รับแคลเซียมมากกว่าคนวัยอื่น คือ ประมาณ 1,000-1,200 มิลลิกรัม/วัน เมื่ออายุมากกว่า 30 ปีขึ้นไปแล้ว ร่างกายจะดูดซึมแคลเซียมน้อยลงและเริ่มไม่สะสมแคลเซียม จึงทำให้เกิดปัญหากระดูกและฟัน ทำให้กระดูกเปราะ พรุน และไม่แข็งแรง เนื่องจากแคลเซียมที่อยู่ในรูปกระดูกและฟันของคนวัยสูงอายุเสื่อมลงไปตามสภาพร่างกาย

ข้อมูลจาก https://www.sanook.com

ติดตามข้อมูลกองทุนผู้สูงอายุที่มีประโยชน์ได้ที่